راستي جواب اين سؤال چيست؟ اگر نگوييم ممكن نيست، بايد گفت: كه كاري است دشوار. جاحظ كه يكي از بزرگان اهل تسنن است مي‌گويد: «سخن گفتن دربارۀ علي ممكن نيست. اگر قرار است حق علي ادا شود، گويند غلو است و اگر حق او ادا نشود، دربارۀ علي ظلم است.» خليل نحوي كه يكي از بزرگان اهل تسنن است مي‌گويد: «چه بگويم دربارۀ كسي كه دوست و دشمن، فضايل او را انكار نمودند. دوست به واسطۀ ترس، و دشمن به واسطۀ حسد. مع‌الوصف عالم از فضايل او پر شد.» نظير اين‌گونه كلمات دربارۀ اميرالمؤمنين از غير شيعه فراوان است و چه بهتر كه دربارۀ فضايل اميرالمؤمنين(ع) از زبان قرآن سخن بگوييم:

وَ لَوْ‌ اَنَّ مَا فِي الاَرْضِ مِنْ‌ شَجَرَةٍ اَقْلاَمٌ وَالْبَحْرَ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ اَبْحُرٍ مَانَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللّهِ... [1]

«اگر درختهاي روي زمين قلم گردد، و آب درياها مركب گردد تا هفت مرتبه براي نوشتن كلمات خدا، كلمات خداوند متعال را پاياني نيست.»

معدن آن كلمات از نظر شيعه، اميرالمؤمنين(ع) است، در دعايي كه از ناحيۀ مقدسه به توسط محمدبن عثمان[2] به ما رسيده است، در دستور است كه بايد در هر روز از ماه رجب خوانده شود: «فَجَعَلْتَهُمْ‌ مَعادِنَ كَلِماتِكَ...» [3]

يعني: «آنان را معادن كلمات خودت قرار داده‌اي.»

چه خوش سرود است:

كتاب فضل تو راآب بحر كافي نيست                 كه تركني سرانگشت وصفحه بشماري

بهتر از اين سروده، شعري است كه دربارۀ اميرالمؤمنين(ع) سروده شده است:

تويي آن نقطۀ بالاي فوق ايديهم                      كه در وقت تَنَزُّلْ‌ تَحْت بِسْمِ‌ الله رابائي

اميرالمؤمنين(ع) از نظر فضيلت نسبي، پدر چون حضرت ابيطالب(ع) دارد كه بايد گفت: براي رسول اكرم(ص) بهترين ياور بوده و نظير او براي اسلام كمتر ديده شده است. [4]

مادر اميرالمؤمنين(ع) فاطمۀ بنت اسد است كه بايد گفت براي رسول اكرم(ص) مادري به تمام معني بود. فاطمه زني است كه در مسجد الحرام درد زاييدن گرفت و چون به خانۀ خدا پناه برد، ديوار خانه شكافته شد و وارد خانۀ خدا گشت. سه روز در خانۀ خدا مهمان عالم ملكوت بود و روز چهارم با بچه‌اي چون پارۀ ماه از خانۀ خدا بيرون آمد و مي‌گفت: «ندا آمده است كه اسم اين بچه از اسم خداوند مشتق شده، نام او را علي بگذاريد!» [5]

و اما فضيلت اميرالمؤمنين از جهت حسب:

پي نوشت ها:

[1]. لقمان 27، در  ذيل اين آيه شريفه رسرلخدا (ص) مي‌فرمايد: اگر جنگلها قلم شوند و دريا و مركب و زمين كاغذ و جن و انس نويسنده  شوند، نمي‌توانند فضايل علي بن ابيطالب(ع) را بشمرند.» «ينابيع الموده،‌ مناقب خوارزمي، بحار ج 38 ص 197، نهج‌ الحق چاپ قم  ص 231»

علي را قدر، پيغمبر شناسد                           كه هركس خويش  را بهتر شناسد

[2].نائب دوم از نواب اربعۀ امام زمان(ع)

[3]. مصباح  المجتهد شيخ  طوسي(ره) نقل  از مفاتيح ‌الجنان

[4]. در روايت است كه ابوطالب مستودع و صاياي انبياء و امين بر آنها بود، و آنها را به رسول خدا(ص) رد كرد. (الفصول العليه محدث قمي ره ص 148 به نقل از بحار الانوار 35 / 73 به نقل از  اصول كافي  ج 1 / 445)

[5]. بحار الانوار ج 35 ص 8